الرئيسية » » النشيد التركي | محمد عاكف آرصوي | ترجمة منذر أبو هواش

النشيد التركي | محمد عاكف آرصوي | ترجمة منذر أبو هواش

Written By هشام الصباحي on الاثنين، 22 سبتمبر 2014 | سبتمبر 22, 2014



النشيد التركي باللغة العربية

لا تخف، لن تطفأ الرايات في كبد السماء،
ولسوف تبقى شعلة حمراء من غير انطفاء،
إنها كوكب شعبي، سوف يبقى في العلاء،
وهي ملكي، ملك شعبي لا جدال أو مراء.

لا تقطب حاجبا، أرجوك، يا أحلى هلال،
نحن أبطال تبسم، فلم القسوة؟ ما هذا الجلال؟
إبتسم دعنا نرى أحرام ما بذلنا من دماء أم حلال؟
الحق تعبد أمتي، والحق حق أمتي أن تستقل لا جدال!

قد عشت حرا منذ كان الكون، حرا لا أزال،
عجبا, لمعتوه يصدق أن تقيدني سلاسل أو حبال،
أنا مثل سيل هادر دفع السدود إلى نهايات الزوال،
دوما أفيض، فأملأ الارجاء، أقتحم الجبال.

قد سلحوا سور الحديد يحيط بالغرب الجحود
و يفيض بالايمان صدري فهو من خير الحدود
لن يخنقوا الايمان دعهم ليس ترهبنا الرعود
هذي "الحضارة" بعبع متكسر الأسنان صنو للجمود.

يا صديقي! لا تجعل الأشرار يقتربون واحذر!
ولتجعل الاجساد درعا واجعل العدوان يقهر.
فستشرق الايام، وعد الله، وعد لا يؤخر،
فمن يدري يكون غدا؟ أم يا ترى سيكون أبكر؟

فتمهل حين تمضي وتأمل، هل ظننت الارض رملا؟
تحتها ألف شهيد وشهيد نائم والارض حبلى
لا تؤذهم يا ابن الشهيد كفاك منقصة وذلا
لا تمنح الوطن الجميل ولو منحوك هذا الكون سهلا

هذه الاوطان جنة، أليس تفديها الدماء؟
لو لمست الارض لمسا لاستفاضت شهداء
لا أبالي لو فقدت الروح والاموال لا أخشى الفناء
كل ما أخشى ابتعاد عن بلادي أو فراق أو جفاء

ترجمه الاستاذ منذر أبو هواش

ــــــــــــــــــــــــــــــــ

النشيد التركي باللغة التركية للشاعر محمد عاكف

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak!
O benimdir, o benim milletimindir ancak!

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül... ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal.
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklal.

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım;
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar.
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imânı boğar,
'Medeniyyet!' dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş, yurduma alçakları uğratma sakın;
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va'dettiği günler Hakk'ın,
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri 'toprak' diyerek geçme, tanı!
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehid oğlusun, incitme, yazıktır, atanı.
Verme, dünyâları alsan da bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şühedâ fışkıracak toprağı sıksan, şühedâ!
Cânı, cânânı, bütün varımı alsın da Hudâ,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyâda cüdâ.

Rûhumun senden İlahî, şudur ancak emeli:
Değmesin ma' bedimin göğsüne nâ-mahrem eli!
Bu ezanlar-ki şehâdetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder -varsa- taşım.
Her cerîhamdan, İlâhî, boşanıp kanlı yaşım;
Fışkırır rûh-ı mücerred gibi yerden na'şım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım!

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl;
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet,
Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklâl



التعليقات
0 التعليقات

0 التعليقات:

إرسال تعليق

يتم التشغيل بواسطة Blogger.

Google ads