قصيدة (فزلكه بالجنزبيل )
كيرلس
رد عليا سيدى العطار وقال ..
كل المطالب يا ابو السنابل متدوبه
فى شوال توابل وطريحة علــــــــــف
والامانى بالمعالق متقلبــــــــــــــــه
فى كوباية بمبى ورغيف سلــــــــف
...
لو تعوز انك توافى حق جواك اتكـــــــــــــبت
او تبان كما الشروق اللى بيلين كل ليــــــل
او تخدر دمعة تجرى جواه حسك للابــــــــــد
يبقى تصبر لاجل خلطة الفزلــكه بالجنزبيل
..
لو رحايا التيه بتطحن حَب قلبك كالعصــــــــــارة
او رياح البعد تشحن قلب حبك بالخســـــــــــارة
لو أتاك الجرح تاره او جفاك الحزن تـــــــــــــــــاره
او كاسات الماضى الاسود صب سمه جوه طاره
كل رغبة فى حضن ساكن كل لمبة نورها داكن
كل حرف ملوش اماكن علاجه عندى بالعطــــاره
عليك تسّلِم يا ابن ادم وانا عليا بالامــــــــــــاره
...
كل ألمك يا أخينا فى النهايه كبيره وصــــــفه
بدووون ماتبحر فى العرق او تـــــــزود ع الالآم
باب الليالى المِلاح أوكرته بلووون المجــــــازفه
ولا يحل المشانق ع الرقاب الا معسول الكلام
..
مش ضرورى منين ياصحبى تقتنى لبن البلابــــــــــــــــل
الاهم تحكى عنه بالقصايد والرصايد والثوابت والغنـــــاوى
مهما تلمح فى وش حلمك بشله حمرا او تقـــــــــــــــــابل
كلمه جوه عبارة راقيه ترسمك حتى لو انت مبقتش ناوى
..
بينا نحلم بالليالى اللى سمــــــــــــــــــوها ((الكريـــــــمه
وخد ده منى وكون ضامنى فى اى لحظه تكون أليمــــــــه
رطل منه كل قعده فى لتر ميه واوعى تنسى فوقه ريمـــه
عِد نفسك عشان تحاضر قوللى حاضر وانسى حاضــــــــر
وانســــــــــى دمـــــــــــــــعة الخــــــــــــــــــــــــــــــــــــــواطر
وانسى عاده ليك قديمه وانسى حتى اسم ريمـــــــــــــــه
واسقى بورك فى الصحارى بساقيه عطشى او بريمـــــــه
ودارى لقمة فى صحن مِشك لو تغشك وحدتها السقيمــه
قوم وتاجر فى المتاجر عن لَمَع متملـــــــــــــــــــــــــكوش ..
ماحلى القروش وماحلى الكلام اللى يدى لينا قيمــــــــــه
وابقى اشوفك مره تانيه لو حياتنا بالتوابل بقيت سليمه !!
..
كيرلس
